Liever dan verder nog in het onderwijs te blijven onderrichten koos zanger/gitarist Jesper Theis, met Deense roots, ervoor om die andere stuwing in zijn hart te volgen en de baan op te gaan met zijn Resonator of andere gitaren. Al vroeg had hij zich allerlei gitaarvaardigheden aangeleerd. Zijn repertoire bestond uit eigen songs of covers van zijn blueshelden, zoals het inlevend vertolkte ‘You Got To Take Sick And Die’ dat eenzelfde spiritualiteit capteert als uit een ver verleden. Hij hoopte een Ep uit te brengen en vroeg daarom de steun van die andere bluesman uit Denemarken, Peter Nande, om eventueel zijn Ep te producen. Zijn landgenoot moedigde hem daarentegen aan om voluit te gaan en direct voor een langspeler te kiezen. Zelf beloofde Peter Nande, harmonicaspeler en songwriter, ook songs aan te leveren of op enkele ervan mee te schrijven. Het finale album, met Peter Nande als producer, werd uiteindelijk opgenomen in Finland in de analoge studio van Tomi Leino, blueszanger uit Helsinki die een eigen studio heeft. Alle bevraagde muzikanten verzamelden er zich tegelijk rond de zanger/gitarist om in twee dagen tijd twaalf songs vast te leggen. 

Het herinnert aan de vooroorlogse pionierstijd toen er geen kunstgrepen nodig waren om alles authentiek en spontaan te laten klinken. Rev. Gary Davis en Son House zijn dan ook enkele van Jespers idolen wiens herinnering hij levend wil houden door covers van hen te vertolken. Zelf heeft Jesper Theis voldoende inspiratie om eigen songs te schrijven waarbij hij aanleunt bij de oude thema’s van duivelskunsten en ontrouwe mama’s, die hem vertrouwd zijn omwille van zijn liefde voor de oude countryblues. Hij volgt daarbij zijn eigen intuïtie en voorkeur. De vier originele songs van zijn hand en de twee tezamen met Peter Nande wortelen in het aangewaaid stof uit het schimmenrijk van het Delta Mississippi gebied. Het geëmotioneerd vertolkte ‘Narrow Line’, met slidegitaar, melancholische bluesharp en doffe drumslag, heeft alzo eenzelfde diepgang als Son Houses ‘Depot Blues’. Ook Nandes ‘The Devil’s Too Strong’ combineert zwoelte met een intrigerende groove die aan de pré-war pioniers herinnert. Zelfs Tom Waits ‘Fumblin’ With The Blues’, een donkere ballade, put uit de grondlagen van het Deltagebied, waaraan trombonist Jakob Munck Mortensen nog een aparte bluesy kleur toevoegt. 

Tijdens de opnames speelden Jesper en Peter vooreerst als een duo, waardoor stem, slidegitaar en harmonica als in pré-war tijd harmonisch aaneensluiten. Nadien voegden zich andere muzikanten bij het duo, die met extra gitaar, contrabas, percussie en trombone de klankkleur verrijken, zodat o.m. het dansbare ‘Let’s Jam Up’ met trombone, het expressieve ‘Lyin’ Cheatin’ Mama’, met subtiele basritmes, of het mid-tempo ‘Bread And Butter’, waarin humor verweven, voor tempowisselingen zorgen. Het is haast ondenkbaar dat dit album een debuut van de Deense bluesman is. Met zijn bijwijlen korrelige stem en zijn aangrijpend gitaarspel op Resonator zou hij evengoed kunnen doorgaan voor een doorwinterde bluesmuzikant die in privé-settings lessen kreeg van de grote baanbrekers. Alleen al het titeltrack song is een smekend bluespareltje dat alles in de kiem bevat om tot een tijdloze klassieker uit te groeien.

 Marcie - Rootstime.be

Beskrivelse af albummet - skrevet af Bryan Powel

Jesper Theis Invokes a Broad Mix of Vintage Influences on Narrow Line, His Debut CD 

If you are a blues music fan or journalist, or a casual listener, consider this question: How often have you pressed “play” on a new blues release and found that you could easily predict the next line of lyrics or the next musical phrase… over and over? Been there, done that? 

If so, Narrow Line, the debut release from Danish-born bluesman Jesper Theis, could be the antidote for what ails you. Narrow Line (Straight Shooter SHOT 19) offers a diverse mix of tracks inspired by pre-WWII acoustic country blues and gospel, as well as material that would be right at home in the 1960s U.S. folk boom. You will also hear jazz-tinged Caribbean rhythms, flavored with trombone, as well as rawboned bottleneck guitar work and single-string guitar lines that bridge the distance between T-Bone Walker and seminal rockabilly. 

Along the way, you will realize that there is something special going on here. 

Theis, 33, grew up in Frederikshavn, a city in northern Denmark, and is currently living in Barcelona, and recently made a full-time commitment to a music career and has quit his job as a schoolteacher. Theis recorded Narrow Line in two sessions this spring at Tomi Leino’s studio in Finland. One session featured Theis in an acoustic setting with blues musician and producer Peter Nande on harp. The other session matched Theis with Jaska Prepula on upright bass and Mikko Peltola on drums and percussion. That session also featured, on selected tracks, second guitar from Leino and trombone from Jakob Munch Mortensen. 

Among the acoustic tracks on Narrow Line is “Coco Blues” (also known as “Cocaine Blues”), a ‘60s folk standard most often associated with Rev. Gary Davis. “When I first heard ‘Coco Blues,’ it touched me deeply and changed my way of thinking about music,” Theis recalls. 

Another highlight of the acoustic work on the album is the lithe Theis original, “Baby Blue,” which features lean, articulate vocal and bottleneck guitar lines working in unison. 

Most blues fans will recognize “You Got To Take Sick And Die” from the Muddy Waters’ 1941-42 field recordings, which were later released as Down On Stovall’s Plantation. Theis’ version, however, was inspired by a recording by the late Boyd Rivers (1934-1993), an impassioned gospel singer from Mississippi who, like Muddy, initially was recorded by Alan Lomax. 

The band tracks further reveal the range of Theis’ varied talents. The title track, a Theis original, is a melancholic, gospel-inspired march that exudes blues in every measured step, but with none of the archetypal trimmings. Theis’ cover of Tom Waits’ barfly saga, “Fumblin’ With The Blues,” complete with trombone, evokes a Depression-era tone of desperation. Again, Theis has tapped into deep American blues roots but has eschewed clichés. 

The Nande-penned “The Devil’s Too Strong” is a one-chord vamp on the universal theme of human weakness. It features a gravelly, otherworldly Nande harp part (achieved with a low-pitched harp and a glass), with weighty, unison guitar/vocal lines from Theis that recall the style of Blind Willie Johnson, among others. 

Narrow Line has its lighter moments as well. The band tracks include the strongly syncopated “Creepy Woman” – penned jointly by Theis and Nande and featuring a tasty Leino guitar break – and the (literally) upbeat Nande original, “Let’s Jam Up.” The latter features a carefree slide guitar solo from Leino. Each of these tracks quite simply dares you to sit still… reminders that rhythm is indeed a universal language, and that – hardships notwithstanding – one imperative of living with the blues is to keep moving, and to enjoy oneself, regardless. 

 

Jesper Theis is a Danish-born blues musician. Narrow Line is his first CD release on Peter Nande’s Straight Shooter Records label. 

 

Jesper Theis – Narrow Line (Straight Shooter SHOT 19) 

Performers: 

Jesper Theis – Vocals and guitar 

Peter Nande – Harmonica and percussion 

Jakob Munck Mortensen – Trombone 

Tomi Leino – Guitar 

Mikko Peltola – Drums and percussion 

Jaska Prepula – Upright bass 

  

Track Listing: 

1. Devil And The Deep Blue Sea (Jesper Theis) 

2. Creepy Woman (Peter Nande/Jesper Theis) 

3. Depot Blues (Son House) 

4. Narrow Line (Jesper Theis) 

5. Baby Blue (Jesper Theis) 

6. Coco Blues (Traditional) 

7. Let’s Jam Up (Peter Nande) 

8. The Devil’s Too Strong (Peter Nande) 

9. Fumblin’ With The Blues (Tom Waits) 

10. You Got to Take Sick and Die (Traditional) 

11. Lyin’ Cheatin’ Mama (Jesper Theis) 

12. Bread And Butter (Peter Nande/Jesper Theis)